Na zaproszenie Związku Pamięci Ofiar Obławy Augustowskiej 1945 r. w dniach 4-9.08.2012 r. w Augustowie przebywał Nikita Pietrow – wiceprzewodniczący rosyjskiego Stowarzyszenia „Memoriał” z żoną oraz przyjaciółmi. ZOBACZ CAŁY ARTYKUŁ
Podczas obchodów 67. rocznicy Obławy Augustowskiej w Gibach, 15 lipca 2012 r., dyrektor Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w Białymstoku, Barbara Bojaryn – Kazberuk złożyła ważne oświadczenie: „ (…) pragnę powiedzieć o jeszcze jednej, ważnej dla Nas wszystkich sprawie. Od lat, wspólnie z mieszkańcami Augustowa, staramy się dotrzeć do kolejnej prawdy, związanej z miejscem, w którym zbrodniarze z NKWD i rodzimego UB katowali Waszych bliskich, a nieraz także bestialsko ich mordowali. Mam tu na myśli augustowski Dom Turka. W dniu 12 lipca br. w pionie śledczym białostockiego Oddziału IPN zapadła decyzja o przeprowadzeniu badań z zakresu geofizyki na terenie byłej siedziby PUBP w Augustowie. W ten sposób zostały zapoczątkowane działania, których celem będzie sprawdzenie, czy na terenie tej siedziby i otaczającej ją posesji znajdują się ciała ofiar UB oraz ewentualna ich ekshumacja. Mam nadzieję, że w ten sposób uda się uratować to miejsce kaźni przed zniszczeniem i w należyty sposób uczcić ofiary ubeckich zbrodni.”
Zwieńczeniem augustowskich obchodów 67. Rocznicy Obławy Augustowskiej z lipca 1945 r. był bardzo ciepło przyjęty recital Grzegorza Kucharzewskiego „Po to nasza pamięć…”. Teksty śpiewane i poezja Grzegorza Kucharzewskiego emanują prawdą przekazu i mądrą refleksją historyczną o polskich losach – artysta opiera je na doświadczeniach własnej rodziny. Wiersz i pieśń o ujętej w obławie dwudziestoletniej siostrze ojca – Zycie Kucharzewskiej, to jednocześnie i poruszający reportaż historyczny, i hołd złożony zamordowanym oraz rodzinom cierpiącym po ich stracie.
Poniżej zamieszczamy fragment recitalu Grzegorza Kucharzewskiego w ramach augustowskich obchodów 67. rocznicy Obławy Augustowskiej.
część pierwsza:
część druga:
W sobotę 14 lipca 2012 r. w Augustowie uczciliśmy pamięć Ofiar Obławy Augustowskiej z lipca 1945 r. Obchody 67. rocznicy tej sowieckiej zbrodni na mieszkańcach naszej ziemi rozpoczęła modlitwa i złożenie kwiatów pod tablicą na budynku PUBP w Augustowie, tzw. „Domu Turka”, w miejscu gdzie byli więzieni, a także mordowani żołnierze niepodległościowego podziemia. W miejscu tym przetrzymywane były również osoby zatrzymane w Obławie Augustowskiej z lipca 1945 r. Czytaj dalej
Program augustowskiej części obchodów: ZOBACZ CAŁY ARTYKUŁ
Tekst wystąpienia Danuty Kaszlej, Prezes Klubu Historycznego im. Armii Krajowej w Augustowie, wygłoszonego w ramach obchodów 67. rocznicy Obławy Augustowskiej, 25 czerwca 2012 r. w Suwałkach:
67 lat temu, w lipcu 1945 r., na mieszkańcach naszej ziemi dokonano zbrodni przeciwko ludzkości. Z polecenia Stalina, realizując plan Sztabu Generalnego Armii Czerwonej, funkcjonariusze sowieckiego kontrwywiadu „Smiersz” zamordowali bez sądu co najmniej kilkuset, a prawdopodobnie ponad tysiąc, Polaków.
Byli to nasi rodacy, wyselekcjonowani w wyniku brutalnych przesłuchań, spośród ponad siedmiu tysięcy zatrzymanych. Jakie było kryterium selekcji? Zlikwidowano tych, których uznano za żołnierzy armii polskiego państwa podziemnego – Armii Krajowej, bądź za osoby wspierające niepodległościową konspirację.
Znaleźli się wśród nich 15. letni chłopcy i 70. letni mężczyźni, kobiety, wśród nich te spodziewające się dziecka. Zabito Ich, by złamać opór stawiany przez polskich patriotów władzom narzuconym przez Sowietów, nie mających poparcia miejscowej ludności.
Pacyfikację tą nazywamy Obławą Augustowską, bo celem był, dający oparcie partyzantom, kompleks leśny Puszczy Augustowskiej i przylegające do niego tereny dzisiejszych powiatów: sejneńskiego, suwalskiego, augustowskiego, części sokólskiego oraz odcięte powojenną granicą ziemie obecnej Litwy i Białorusi.
Całość operacji była kierowana i przeprowadzona przez siły sowieckie. Wykorzystano jednostki frontowe 50 Armii 3 Frontu Białoruskiego i wojska wewnętrzne NKWD, szacowane w dokumentach Urzędu Bezpieczeństwa na 45 tys. żołnierzy. W roli pomocników obsadzono funkcjonariuszy i współpracowników Powiatowych Urzędów Bezpieczeństwa Publicznego, Milicji Obywatelskiej oraz 1 Praskiego Pułku Piechoty ludowego Wojska Polskiego.
O realizacji kolejnych etapów likwidacji polskiego niepodległościowego podziemia w augustowskich lasach szef kontrwywiadu „Smiersz”- Abakumow meldował poprzez szyfrogramy Ludowemu Komisarzowi Spraw Wewnętrznych Związku Sowieckiego – Berii.
Dwa tajne meldunki Abakumowa do Berii z 21i 24 lipca 1945 r. zostały ujawnione rok temu dzięki Nikicie Pietrowowi, rosyjskiemu historykowi, wiceprzewodniczącemu stowarzyszenia Memoriał.
Dokumenty te są potwierdzeniem odgórnie zaplanowanego i realizowanego pod nadzorem szefa NKWD charakteru zbrodni, pozwalają stwierdzić z całą pewnością, że liczba Ofiar Obławy Augustowskiej jest większa niż przyjmowana dotąd, gdyż 592. aresztowanych przeznaczonych do likwidacji to stan tylko na 21 lipca 1945 r.
Listę ofiar należy powiększyć o 252 osoby już wówczas zakwalifikowane do likwidacji i przekazane organom NKWD na terenie Litwy, o tych, spośród 1090 zatrzymanych do 20 lipca, których po weryfikacji uznano za członków podziemia oraz o aresztowanych po tej dacie, gdyż „Smiersz” kontynuował zatrzymania co najmniej do 28 lipca 1945 r.
Listę ofiar obławy należy powiększyć też o zabitych w czasie aresztowania i konwojowania oraz o poległych w bitwie nad jeziorem Brożane i w innych potyczkach z przeczesującą Puszczę Augustowską Armią Czerwoną.
Nie wiemy, gdzie są doły śmierci zamordowanych w lipcu 1945 r. Nie wiemy, jak dużo poległych pozostaje bezimiennymi. Musimy to ustalić i przywrócić ich zbiorowej pamięci. Zobowiązuje nas do tego Ich ofiara.
Obława Augustowska bywa określana „podlaskim Katyniem”.
Tak jak o Katyniu, zabraniano o niej mówić. W obu wypadkach pamięci nie udało się zabić. To dobrze, że prawda o Katyniu jest częścią polskiej świadomości i władze wolnej Polski upominały się o nią u Rosjan; źle, że nie czynią tego w stosunku do Ofiar Obławy Augustowskiej.
Tymczasem ujawnienie prawdy o pacyfikacji z lipca 1945 r. może być dla państwa rosyjskiego trudniejsze niż w sprawie zbrodni katyńskiej, bowiem – w odróżnieniu od Katynia – Obławy Augustowskiej dokonano już w warunkach pokoju, bo w dwa miesiące po zakończeniu działań wojennych w Europie, a jej ofiarami byli nie tylko żołnierze w mundurach, lecz w przeważającej części ludność cywilna.
Upominanie się o prawdę o największej zbrodni popełnionej na Polakach po II wojnie światowej jest zadaniem dla nas, mieszkańców tego regionu. To stąd musi płynąć mocne wołanie o ujawnienie dołów śmierci i oddanie czci zamordowanym naszym przodkom.
Danuta Kaszlej
W hołdzie Ofiarom Obławy Augustowskiej z lipca 1945 r.
W 67. rocznicę ludobójstwa na ziemi augustowskiej, sejneńskiej, sokólskiej i suwalskiej Związek Pamięci Ofiar Obławy Augustowskiej z lipca 1945 r. zaprosił w dniach 23 – 25 czerwca 2012 r. do złożenia hołdu Ofiarom Obławy Augustowskiej. Klub Historyczny im. Armii Krajowej w Augustowie był jednym ze współorganizatorów uroczystości. Stowarzyszenia te od trzech lat zapraszają na obchody rocznic Obławy Augustowskiej nie tylko w lipcu, ale również w czerwcu – jeszcze w trakcie trwania roku szkolnego, by włączyć w nie nauczycieli i młodzież ze szkół z terenu objętego sowiecką pacyfikacją w lipcu 1945 r. ZOBACZ CAŁY ARTYKUŁ
W 67.rocznicę ludobójstwa na Ziemi Augustowskiej, Sejneńskiej, Sokólskiej i Suwalskiej Związek Pamięci Ofiar Obławy Augustowskiej z lipca 1945 r. zaprasza w dniach 23 – 25 czerwca 2012 r. do Suwałk do złożenia hołdu Ofiarom Obławy Augustowskiej. ZOBACZ CAŁY ARTYKUŁ
W czwartek – 13 października 2011 r. w II Liceum Ogólnokształcącym w Augustowie im. Polonii i Polaków na Świecie miała miejsce nadzwyczajna sesja Klubu Historycznego im. Armii Krajowej w Augustowie, której specjalnym gościem był dr Nikita Pietrow – wiceprzewodniczący rosyjskiego Stowarzyszenia „Memoriał”. W sesji wzięły udział liczne rodziny osób pomordowanych w Obławie Augustowskiej, a wśród nich Ksiądz Stanisław Wysocki – Prezes Związku Pamięci Ofiar Obławy Augustowskiej z lipca 1945 r., przedstawiciele związków kombatanckich i stowarzyszeń – AK-owcy, Sybiracy, wicestarosta Augustowski Jarosław Szlaszyński, kierownictwo i historycy z Oddziału IPN w Białymstoku z dyrektorem prof. Cezarym Kuklo na czele. Obecna była grupa historyków, a także miłośników historii – stałych uczestników spotkań w ramach augustowskiego Klubu Historycznego. Spotkanie prowadził Naczelnik Oddziałowego Biura Edukacji Publicznej IPN w Białymstoku dr Waldemar Wilczewski, tłumaczem była Emilia Faszcza – nauczycielka języka rosyjskiego w II Liceum Ogólnokształcącym w Augustowie.