MICHALUK JAN ps. „Żołnierczyk”
Urodzony 24 maja 1923 r. w Bohaterach Polnych (obecnie Białoruś), syn Antoniego i Julii. Od 1937 r. należał do Strzelców Polskich. W AK od listopada 1941 r. do sierpnia 1944 r., przebywał na terenie placówki Hołynka – Łabno, Obwód AK Grodno Prawy Niemen. Zajmował się zdobywaniem broni, werbowaniem żołnierzy, zbieraniem sprzętu wojskowego, pełnił funkcję łącznika. W latach 1943-44 dowódca sekcji sabotażowo-dywersyjnej „Kedyw”. Uczestnik akcji „Burza”. Był ścigany przez Niemców.
5 lutego 1946 r. przekroczył granicę wraz z 43 osobowym odziałem AK z terenu Grodzieńszczyzny. Pod przybranym nazwiskiem pracował w Augustowie. Następnie wyjechał do Gdańska. Ujawnił się 12 kwietnia 1947 r. w PUBP w Augustowie. Po ujawnieniu pracował w Augustowie. Aresztowany 18 grudnia 1948 r., przekazany został do Grodna. Trybunał Wojenny w Grodnie wyrokiem skazał Jana Michaluka na karę śmierci z zamianą na 25 lat łagrów na Kołymie oraz utratę praw obywatelskich na 5 lat i konfiskatę mienia. Do Polski powrócił 30 maja 1957 r. Zmarł w 2010 roku.