12 stycznia 2020 | Zbigniew Kaszlej
Straty wojenne Augustowa i okolic – żołnierze Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie
 

W związku 80-tą rocznicą wybuchu II wojny światowej kontynuujemy ogłoszony przez Klub Historyczny im Armii Krajowej w Augustowie projekt przywrócenia zbiorowej pamięci ofiar niemieckiej okupacji. Z imienia i nazwiska nazwaliśmy już pochodzących z powiatu augustowskiego więźniów obozów koncentracyjnych a także żołnierzy września 1939 r., wziętych do niewoli niemieckiej i osadzonych w obozach jenieckich.
Poniżej zamieszczamy opracowaną przez Zbigniewa Kaszleja listę osób związanych z powiatem augustowskim, którzy zostali żołnierzami Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.

Na początek prezentujemy 74 nazwiska. Mamy świadomość, że lista ta jest niepełna. Będziemy ją uzupełniać.
Wykaz nasz zawiera podstawowe, znane nam dane osobowe, (imię i nazwisko, data urodzenia, imiona rodziców, miejsce zamieszkania), szczątkowe dane dotyczące działalności oraz służby wojskowej oraz przyznane odznaczenia.

Wykaz Żołnierze Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, powstał na podstawie ustaleń własnych Zbigniewa Kaszleja, materiałów znajdujących się w archiwum augustowskich struktur Związku Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych, a także wykazu zamieszczonego w publikacji Augustowskiego Centrum Edukacyjnego Z ziemi augustowskiej do włoskiej. Bohaterowie walk o Monte Cassino.

  1. Arkawik Ignacy, ur. 1.02.1919 r., s. Hilarego i Emilii, zam. Augustów, ul. Waryńskiego.
  2. Bakinowski Stefan.
  3. Białozor Zygmunt.
  4. Bobran Witold, ur. 18.10.1925 r. w Biernatkach, s. Bronisława i Anny, kierowca, zam. Augustów, ul. Wrzosowa i Sztabin, ul. Młodości, zmarł 26.12.1993 r.
    Odznaczenia: Krzyż Monte Cassino, Krzyż Zasługi z Mieczami, Gwiazda Italii, Medal Angielski, Gwiazda Afryki, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.
  5. Borkowski Antoni z Jaziewa. Za „pierwszego Sowieta” powołamy do Armii Czerwonej. Przeżył wojnę, dostał się do Anglii. W 1964 r. odwiedził rodzinne Jaziewo.
  6. Brodowski Bolesław, zam. Augustów, ul. Turystyczna.
  7. Budziński Mieczysław.
  8. Chróścielewski Antoni.
  9. Cymkus Jan.
  10. Czech Bronisław.
  11. Czech Jerzy.
  12. Daszko Eugeniusz.
  13. Dawidejt Stanisław z Huty. Brał udział w bitwie pod Monte Cassino.
  14. Drucis Józef.
  15. Dobecki Józef.
  16. Elert Czesław.
  17. Góra Władysław.
  18. Grochowski Marceli.
  19. Gudanowski Wincenty, ur. 28.01.1912 r. w Żarnowie, s. Wincentego i Aleksandry, zam. Żarnowo II, rolnik.

Najstarszy z sześciorga rodzeństwa. W 1926 r. ukończył czteroklasową szkołę powszechną. W 1938 r. ożenił się z sąsiadką Stanisławą Rusiłowską. Po wybuchu wojny aresztowany przez Rosjan i wywieziony w głąb ZSRR. Zesłanie zamienił na służbę w polskim wojsku. Przeszedł cały szlak bojowy żołnierzy gen. Andersa. Wg książeczki wojskowej z 1949 r.:
– 20.09.1941 r. wcielony do 5 Dywizji 15 p.p. w Saratowie,
– 20.08.1942 r. wyjazd 2 Korpusu przez Iran, Irak, Palestynę, Syrię, Egipt,
– celowniczy R.K.M., w 1944 r. przydzielony na kurs minerów,
– 12.02.1944 r. wyjazd do Włoch, udział w kampanii włoskiej przed Monte Cassino,
– 17.05.1944 r. został ranny w głowę,
– 22.10.1944 r. zostaje ciężko ranny w głowę i skierowany do szpitala,
– 2.02.1945 r. wyjazd do Anglii,
– 20.09.1948 r. awans na kaprala,
– 22.09.1948 r. powrót do kraju,
– 4.11.1948 r. zdemobilizowany na podstawie rozkazu Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego – Nr 0181 z dnia 18.08.1945 r.
Po powrocie do Żarnowa odbudował dom dla całej rodziny. Zmarł 23.07.1992 r.
Odznaczenia: Gwiazda za wojnę 1939, Krzyż Monte Cassino, Krzyż Walecznych, Odznaka za rany – dwukrotna, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.
20. Halicki Honoriusz.
21. Huszcza Paweł.
22. Jagłowski Piotr, ur. 27.11.1907 r. w Grajewie, s. Jana i Wiktorii z d. Jagłowska, malarz, zam. Augustów, ul. 1 Maja, zmarł 11.01.1992 r. Odznaczony m.in. Krzyżem Monte Cassino.
23. Janicki Stanisław, zam. Białobrzegi.
24. Jarmakowicz Bronisław (w 1999 r. sądownie zmieniono nazwisko całej rodzinie Jarmakowiczów na Jermakowicz), ur. 2.02.1895 r. w Lipsku. W 1905 r. poszedł do rosyjskiej szkoły. W 1914 r., gdy wybuchła wojna spłonął dom rodzinny, a rodzina musiała zamieszkać u żydowskiej rodziny w ciężkich warunkach. Po I wojnie światowej dom został odbudowany. W 1920 r. trafił do wojska, brał udział w zdobywaniu Wilna, Kowna, Grodna. Jesienią 1921 r. został zdemobilizowany i wrócił do Lipska. W 1922 r. ożenił się z Rozalią, dwa lata później urodziła się córka Wanda, w 1926 r. syn Michał. W 1932 r. Bronisław zostaje wybrany na wójta Lipska. Dzięki jego pracy miasto bogaciło się i rozwijało. W 1935 r. przestał być wójtem. Po przekazaniu urzędowania pracował na gospodarstwie. W październiku 1939 r. został aresztowany i wywieziony do Grodna a stamtąd w głąb Rosji, gdzie miał odbyć wyrok. Po ogłoszeniu amnestii rozpoczął 6-letni powrót do Lipska poprzez Kaukaz, góry Uralskie, Świerdłowsk, Czelabińsk, Aktubińsk, Aralsk, Taszkient, Samarkanda, Krasnowodżsk, Morze Kaspijskie, Irak, Iran, Transjordanię, Syrię, Liban, Palestynę, Egipt, Afrykę, Włochy i Polskę. 18 lutego 1948 r. wrócił do rodziny. W 1973 r. był jednym z założycieli Towarzystwa Przyjaciół Lipska i jego pierwszym skarbnikiem.  Zmarł 20 października 1975 r., pochowany na cmentarzu w Lipsku. W 1986 r. uchwałą Rady Narodowej Miasta i Gminy w Lipsku radni nadali nazwę Bronisława Jermakowicza ulicy biegnącej od ulicy Batorego do szosy augustowskiej.
25. Jasiński Jan, ur. 11.08.1921 r. w Bargłowie Dwornym, s. Aleksandra i Bronisławy, rolnik, zam. Bargłów Dworny. Po ukończeniu Szkoły Powszechnej rozpoczął naukę krawiectwa u mistrza Mroza w Augustowie. W 1940 r. został deportowany do ZSRR jako więzień polityczny. Jego bracia brali udział w konspiracji, a ojciec „rozbrajał Niemców w I wojnie światowej”. Przebywał w więzieniach w Grodnie, Mińsku i Ukcie nad Peczorą. Razem ze współwięźniami ciężko pracował przy karczowaniu tajgi i budowie fabryki cementu. Na wieść o organizowanym Wojsku Polskim zgłosił się do Tockoje. Razem z armią gen. Andersa przeszedł cały szlak od Persji poprzez Palestynę i Egipt do Włoch. Uczestniczył w bitwie pod Monte Cassino. W latach 1946-47 przebywał w Anglii, skąd w sierpniu 1947 r. wrócił do Polski, do rodzinnego domu. W 1950 r. zawarł związek małżeński. Źródłem jego utrzymania było gospodarstwo rolne i zawód krawca. Zmarł w grudniu 2005 r.
Za męstwo i odwagę odznaczony m.in. Krzyżem Walecznych, brytyjskim Medalem Zwycięstwa, Gwiazdą Italii i Orderem Króla Jerzego IV, Krzyżem Monte Cassino.
26. Jurewicz Antoni.
27. Kamiński Antoni, ur. 12.03.1906 r. w Gliniskach, s. Antoniego i Marianny, zam. Gliniski, zmarł 15.08.1991 r.
28. Kirklo Izydor, ur. w 1907 r. Rodzice, po powrocie z USA zamieszkali na ul. Nowomiejskiej w Augustowie. Walczył w kampanii wrześniowej jako saper. Aresztowany przez Armię Czerwoną, jesienią 1939 r. został zwolniony i powrócił do Augustowa. Zakwalifikowany jako „wróg ludu” został wywieziony w roku 1940 w głąb ZSRR i pracował w łagrze, w kopalni złota na Kołymie. Po podpisaniu układu Sikorski – Majski został wcielony do tworzącej się Armii Polskiej w ZSRR. W 1943 r. został sierżantem 5 Kresowej Dywizji Piechoty. Przeszedł szlak bojowy od Monte Cassino, po Ankonę i Bolonię. Po zakończeniu wojny wyjechał do Anglii, a w 1947 r. powrócił do Polski. Po kilku tygodniach pobytu w Polsce aresztowany przez PUBP w Augustowie, przewieziony został do więzienia w Suwałkach, a następnie do Białegostoku. Rodzina „wykupiła” Izydora z więzienia. Był wielokrotnie przesłuchiwany i często aresztowany w obawie, by nie zakłócał np. wyborów lub uroczystości państwowych. Zmarł 24.10.1980 r.
Odznaczony: Krzyżem Virtuti Militari oraz czternastokrotnie medalami i krzyżami alianckimi oraz polskimi za odwagę w kampanii włoskiej gen. Andersa.
29. Klatt Eugeniusz, s. Leona, ur. 16.12.1922 r., zam. Augustów, ul. Żurawia. Pełnił służbę od 02.1942 na terenie ZSRR w armii gen. Andersa. Brał udział w walkach o Monte Casino w 103 kompani saperów.
Odznaczony m.in. Krzyżem Zasługi z Mieczami, Krzyżem Monte Cassino.
30. Koncewicz Jan, zam. Janówka.
31. Konopko Piotr.
32. Krenert Zygmunt, ur. 5.04.1925 r. w Augustowie, s. Franciszka i Kazimiery, zam. Augustów, ul. Cienista, dezynfektor w Sanepidzie, zmarł 28.10.1992 r.
33. Krzywiński Bolesław, ur. 15.02.1915 r. we wsi Kunicha, s. Albina i Aleksandry. Służbę wojskową rozpoczął 15 marca 1937 r. w 41 pp. im. Józefa Piłsudskiego w Suwałkach. Walczył w kampanii wrześniowej 1939 r. Walczył w ramach zgrupowania armii Prusy gen. dyw. Stefana Dąb – Biernackiego. Późną jesienią 1939 r. powrócił do Kunichy. Został aresztowany przez Sowietów. Wraz z innymi znalazł się w więzieniu w Augustowie. 20 kwietnia 1940 r. został przewieziony do Mińska, gdzie przez 6 miesięcy było prowadzone przeciwko niemu śledztwo, w czasie którego poddany był torturom. W grudniu 1940 r. Trybunał Wojenny ZSRR wydał wyrok: za działalność na szkodę Związku Radzieckiego 8 lat łagrów i pozbawienie praw publicznych na 5 lat. Wywieziony został do łagrów Workuty, 12 oddział w miejscowości Inta. 26 listopada 1941 r. został wcielony do 19 pułku piechoty wchodzącego w skład 7 Dywizji Piechoty formowanej w Ośrodku Zapasowym Armii w Tockoje. 30 kwietnia 1942 r. przybył do Palestyny, a 29 maja przeniesiony został do 3 Dywizji Strzelców Karpackich, do 7 batalionu. 4 czerwca zgłosił się do obozu szkoleniowego w Masmiji. Po odbyciu szkolenia, 10 listopada 1942 r. został przeniesiony do 4 batalionu i przydzielony do 1 kompanii. 31 stycznia 1943 r. został zaprzysiężony. Podczas pobytu w Palestynie ukończył kurs w Szkole Podoficerskiej oraz kurs strzelców wyborowych przy 3 Dywizji Strzelców Karpackich. Od 2 lutego 1944 r. 3 Dywizja Strzelców Karpackich zajęła pozycje nad rzeką Sangro, wzięła udział w walkach o przełamanie Linii Gustawa. Bolesław Krzywiński zginął 17 maja 1944 r. podczas ataku  na Monte Cassino. Pośmiertnie odznaczony został Krzyżem Walecznych i Krzyżem Monte Casino. Spoczął na cmentarzu pod Monte Cassino. Biogram opracowany na podstawie ustaleń Ryszarda Koronkiewicza opublikowanych w „Naszym Sztabińskim Domu” w styczniu 2010 r. w artykule „Ocalić od zapomnienia – Bolesław Krzywiński”
34. Kucharski Jan.
35. Kuczyński Aleksander.
36. Kukuć Jan.
37. Kurpiejewski Józef.
38. Kuźmiński Stanisław, pochodził z Netty Pierwszej. Wywieziony na Syberię, znalazł się w armii Andersa. Walczył pod Monte Cassino w stopniu kaprala w 3 Dywizji Strzelców Karpackich. Po wojnie w Anglii. Do Polski powrócił w 1951 lub 1952 r.
39. Kwasieborski Zygmunt.
40. Laskowski Władysław.
41. Lotkowski Leon.
42. Łazarski Stanisław.
43. Łukjanowicz Jan.
44. Malinowski Aleksander.
45. Miszkiel Jan.
46. Mroziewski Zygmunt.
47. Mróz Lucjan.
48. Murawski Wacław, ur. 17.07.1909 r. w Promiskach, s. Antoniego i Aleksandry, zam. Promiski, Walczył w kampanii wrześniowej 1939 r., żołnierz armii Andersa, zmarł 23.08.1993 r.
Odznaczenia: Krzyż Monte Cassino, Gwiazda Italii, Medal za 1939, Medal Zwycięstwa i Wolności, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.
49. Nowialis Romuald.
50. Oborski Antoni.
51. Oleksy Piotr z Bargłowa. Ur. 1.07.1918 r. w Brzozówce, s. Jana Stanisławy z d. Pomichter. Zaświadczenie 101635/435 z 1993 r. Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie – 03.1942 – 05.1945 r.
52. Popko Franciszek, ur. 17.04.1909 r. w Wólce Karwowskiej. Rodzice byli rolnikami. Ukończył 4 klasy szkoły powszechnej. 3 listopada 1930 r. powołany do odbycia służby wojskowej w 4 Pułku Ułanów Zaniemeńskich (w 3 szwadronie) stacjonującym w Wilnie. Brał udział w kampanii wrześniowej 1939 r. Uczestniczył w bitwie pod Ostrołęką, Pruszkowem, Ostrowią Mazowiecką. Po rozbiciu pułku został internowany. Był więźniem Kozielska. Cudem ocalał. Dostał się do ostatniego transportu z likwidowanego obozu w Kozielsku. 9 września 1941 r. został wcielony do 6 dywizji kawalerii dywizyjnej pułku specjalnego w 6 Lwowskiej Dywizji Piechoty. W 1942 r. przeniesiony do 6 brygady piechoty, a potem na dwa miesiące do Ośrodka Szkoleniowego do Szkoły Samochodowej. Po jej ukończeniu otrzymał awans na starszego strzelca i został przeniesiony do 21 kompanii transportowej jako kierowca. W 1943 r. pracował jako instruktor nauki jazdy. Uczestniczył w walkach 2 Korpusu Polskiego o Monte Cassino, Ankonę i Bolonię. Po zdemobilizowaniu w 1947 r. powrócił do Polski. Pracował jako rolnik w Wólce Karwowskiej. Należał do ZBoWiDu i do Związku Inwalidów Wojennych PRL. Zmarł w 1977 r., pochowany na cmentarzu w Wólce Karwowskiej. Odznaczony m.in. Krzyżem Monte Cassino, Gwiazdą za Wojnę, Gwiazdą za Italię, Medalem Wojska Polskiego.   
53. Poważa Antoni.
54. Poważa Edward.
55. Raczkowski Stanisław, ur. 19.08.1912 r. w Netcie Folwark, s. Józefa i Stanisławy, zam. Netta Folwark, zmarł listopad 1993 r., w skorowidzu ZKRPiBWP 17.04.1996 r.
Odznaczenia: Krzyż Monte Cassino, Gwiazda Italii Gwiazda 1939,1945.
56. Samel Antoni.
57. Sawicki Stanisław.
58. Sieńko Jan. Pochodził z Polkowa. Żołnierz 2 Korpusu Polskiego. Zginął 17 maja 1944 r. podczas ataku  na Monte Cassino. W chwili śmierci miał 25 lat. Pośmiertnie odznaczony został Krzyżem Walecznych i Krzyżem Monte Casino. Spoczął na cmentarzu pod Monte Cassino.
59. Skiędzielewski (Skiendzielewski) Stanisław, ur. 3.04.1919 r. w Rutkach Nowych, s. Aleksandra i Heleny, rolnik, zam. Rutki Nowe. Został wcielony do Armii Czerwonej 21 października 1940 r. Służył w 175 pułku kawalerii. W sierpniu 1941 r. został zwolniony z wojska sowieckiego i przydzielony do przymusowych robót. W czerwcu 1942 r. wstąpił do Armii Polskiej dowodzonej przez gen. Władysława Andersa. W 1942 r. ukończył kurs pomocnika mechanika, kurs kierowcy oraz kurs ciężkich wozów pancernych. Po ewakuacji na Bliski Wschód służył w 25 Pułku Ułanów Wielkopolskich w ramach 2 Korpusu Polskiego.
Walczył we Włoszech i brał udział w bojach o Monte Cassino, Ankonę, Bolonię i przełamanie linii Gotów. W trakcie walk został ranny w rękę pod Monte Cassino.
Odznaczony m.in. Krzyżem Monte Cassino, Gwiazdą za Wojnę, Gwiazdą Italii. Zmarł w 2009 r.
60. Stankiewicz Aleksander.
61. Stankiewicz Jan, ur. 1907 r. w Augustowie. Do wybuchu wojny służył w 3 Pułku Szwoleżerów Mazowieckich w Suwałkach, w kampanii wrześniowej 1939 r. walczył w 3 Dywizji Strzelców Karpackich. Miał młodszego brata Aleksandra. Obaj bracia dostali się do armii gen. Andersa i obaj walczyli pod Monte Casino. Po zakończeniu walk i demobilizacji Jan powrócił do Polski. Był kierownikiem sklepu MHD w Suwałkach. Był wielokrotnie przesłuchiwany przez Powiatowy Urząd Bezpieczeństwa Publicznego w Suwałkach, podczas przesłuchiwań bity i torturowany. Po jednym z takich przesłuchań w 1955 r. przywieziono go do domu w tak ciężkim stanie, że po niedługim czasie zmarł wskutek odniesionych obrażeń. 
62. Stankiewicz Józef.
63. Stankiewicz Piotr, ur. 27.05.1904 r. w Józefowie, s. Adama i Ludwiki z d. Kulbacka, murarz, zam. Augustów, ul. Śródmieście, saper.
Odznaczenia: Krzyż Monte Cassino, Gwiazda za wojnę, Odznaka sapera 5KDP i inne.
64. Stanulewicz Piotr.
65. Szałwiński Antoni.
66. Urbanowicz Kazimierz.
67. Wiśniewski Edward.
68. Wojciechowski Czesław, ur. 6 sierpnia 1920 r. w Augustowie. Maturę zdał w liceum (obecnie II LO w Augustowie). Redaktor naczelny szkolnego pisma „Echo szkolne”. Za działalność w nielegalnej organizacji w lipcu 1940 r. aresztowany przez NKWD, następnie więziony w Augustowie, Grodnie i Mińsku. W styczniu 1941 r. otrzymał wyrok 8 lat łagrów i został zesłany do obozów sowieckich w Republice Komi. Zwolniony na mocy traktatu Sikorski -Majski, wstąpił do 18. Lwowskiego Batalionu Strzelców 6. Dywizji Piechoty Polskich Sił Zbrojnych. Od marca 1943 r. służył na Bliskim Wschodzie w 5. Kresowej Dywizji Piechoty. Od marca 1944 r. uczestniczył w kampanii włoskiej w składzie 2. Korpusu Polskiego. Walczył pod Monte Cassino, Ankoną oraz Bolonią. Po wojnie pozostał na emigracji. W 1951 r. został zdemobilizowany i zakończył karierę w stopniu kapitana. Do 1965 r. prowadził własną restaurację, a przez następne 20 lat pracował jako asystent nauczyciela w angielskiej szkole technicznej. Zmarł 14 listopada 2018 r. w Cheltenham w Wielkiej Brytanii, prochy spoczęły na cmentarzu w Augustowie.
Ambasador Augustowa, wielki przyjaciel II Liceum Ogólnokształcącego w Augustowie im. Polonii i Polaków na Świecie, gdzie był patronem honorowym jednej z pracowni.
Uhonorowany Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz innymi odznaczeniami.
69. Zdancewicz Bolesław, ur. 31.01.1920 r. w Augustowie, s. Władysława i Marii z d. Witkowska, zam. Augustów, ul. 3 Maja. Po skończeniu Szkoły Powszechnej rozpoczął pracę w składzie piwa i wytwórni wód. W czasie wojny obronnej 1939 r. ochotniczo wstąpił do 117 kompanii sanitarno-kąpielowej w Grodnie. Kompania przeniosła się do Wilna na Antokol. Po kilku dniach został wzięty do niewoli przez Sowietów i wywieziony w okolice Wołogdy, do Jarewa, skąd po zwolnieniu, w połowie listopada 1940 r. wrócił do Augustowa. Wstąpił w struktury podziemia niepodległościowego (SZP). W dniu 26 marca 1940 r. został ponownie aresztowany przez Sowietów i otrzymał wyrok 8 lat, z czego odsiedział prawie rok w  więzieniu w Mińsku. Następnie przeniesiono go w okolice Workuty. Po podpisaniu umowy Sikorski – Majski zwolniony z łagrów, 28 stycznia 1942 r. wstąpił do Armii Andersa. Po ewakuacji przez Iran, Irak i po przeszkoleniu wojskowym trafił do Egiptu, a następnie w ramach 2 Korpusu Polskiego przerzucony na front włoski. Brał udział w walkach o Monte Cassino, Ankonę i Bolonię. Żonę poznał w 2 Korpusie Polskim. Ślub odbył się w 1946 r. W 1947 r. małżeństwo Zdancewiczów wróciło do Augustowa. Pracował jako kierowca do emerytury. Odznaczony m.in. Brązowym Krzyżem  z Mieczami, Krzyżem Monte Cassino, Medalem Polska Swemu Obrońcy.
70. Zdancewicz Stefania z d. Kurkarewicz, ur. 2.07.1921 r., c. Marcina i Marii, żona Bolesława Zdancewicza. Ślub wzięli 19 maj 1946 r. w Bazylice Loretańskiej. Żołnierz 2 Korpusu Polskiego. Służyła w Pomocniczej Służbie Kobiet, w 316 Kompani Transportowej. W 1947 r. małżeństwo wróciło do Augustowa.
71. Zdrodowski Tadeusz.
72. Zieliński Jan, mieszkaniec Augustowa, ul. Wojska Polskiego. Po wybuchu wojny wywieziony w głąb ZSRR. Żołnierz armii Andersa. Po powrocie do Polski w 1949 r. zawarł związek małżeński z Leokadią.  Był wielokrotnie przesłuchiwany przez Powiatowy Urząd Bezpieczeństwa Publicznego w Augustowie. Z powodu żołnierskiej przeszłości nie dostał stałej pracy. Imał się różnych prac, na przykład w budownictwie.
73. Żurawski Antoni.
74. Żywna Jan.

Jeśli ktoś z czytelników posiada informacje o osobach, które w czasie II wojny światowej były żołnierzami Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, bądź posiada dane uzupełniające bądź weryfikujące zamieszczone powyżej biogramy proszę o kontakt: tel. 501 298 534, bądź informację meilową wysłaną na: kaszlej@wp.pl.
Zbigniew Kaszlej

Wpis dodano w kategoriach: Aktualności

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *