Antoni Żabicki, ps. „Róża” został pośmiertnie uhonorowany za zasługi w utrwalaniu pamięci o naszej przeszłości a szczególnie o zasługach harcerzy i żołnierzy Armii Krajowej.
W dniu 16 września 2011 r. w siedzibie Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w Białymstoku odbyło się uroczyste wręczenie Nagród Honorowych „Świadek Historii”.
W tegorocznej – III edycji Nagrody kapituła pod przewodnictwem Prezesa IPN dr Łukasza Kamińskiego uhonorowała tym prestiżowym wyróżnieniem pośmiertnie Antoniego Żabickiego, harcerza „Szarych Szeregów”, żołnierza Armii Krajowej, wieloletniego dyrektora szkół podstawowych w Bartnikach i Janówce, mieszkańca Augustowa. Kandydaturę zgłosił Klub Historyczny im. Armii Krajowej w Augustowie, którego członkiem Rady Programowej był Antoni Żabicki. Honorową Nagrodę odebrała wdowa Leonarda Żabicka. Dekoracji dokonali zastępca prezesa IPN Pani Agnieszka Rudzińska oraz dyrektor Oddziału IPN w Białymstoku prof. dr hab. Cezary Kuklo.
W trakcie uroczystości Wojciech Walulik – dyrektor II Liceum Ogólnokształcącego w Augustowie im. Polonii i Polaków na Świecie uhonorowany został Medalem X-lecia IPN.
[Not a valid template]ŻABICKI ANTONI, ps. „Róża” (1924 – 2007).
Urodził się 1 czerwca 1924 r. we wsi Perstuń, gmina Hołynka, pow. Augustów, był synem Antoniego i Teofili z domu Jakimowicz. Szkołę Powszechną skończył w 1939 r. w Teolinie k/Sopoćkiń.
We wrześniu 1939 r. w ramach Harcerskiego Pogotowia Wojennego przydzielony został do jednostki Korpusu Ochrony Pogranicza w miejscowości Todość, osłaniającej linię obronną Augustów. W latach 1939-1941 uczył się najpierw w gimnazjum, następnie w dziesięciolatce w Grodnie. Po wkroczeniu wojsk niemieckich do Grodna przez rok realizował program przedwojennego gimnazjum w tajnej szkole powszechnej. Dzięki nauczycielce Irenie Niedźwiedzkiej, ps. „Niezapominajka”, jako harcerz z lat przedwojennych, przyjęty został do „Szarych Szeregów” w Grodnie. W maju 1942 r. gestapo aresztowało w Grodnie nauczycielki z tajnego nauczania, zmuszony był uciekać do rodziców na wieś. Wkrótce po przyjeździe do Perstunia został przyjęty do AK – placówka Hołynka i wcielony do drużyny Czesława Hryszko, w plutonie Stanisława Jędrzejewskiego ps. „Fiołek”, która wchodziła w skład Rejonu AK-Sopoćkinie kierowanego przez kpt. Bolesława Szematowicza ps. „Rosłan”. Do końca okupacji niemieckiej pełnił tam funkcję łącznika i kolportera. Przeprowadzał patrole z oddziałów Stefana Okulicza ps. „Góra”, Antoniego Dąbrowskiego ps.„Zając”, zaopatrywał ich w żywność i leki.
Uczestniczył w Akcji „Burza” w okolicach majątku Todość jako żołnierz kompanii ppor. Bolesława Burakiewicza ps. „Bolesławski” i „Zaleski” w batalionie kpt. Bolesława Szematowicza ps. „Rosłan”, odtworzonego w konspiracji 81 pp. im. Stefana Batorego AK dowodzonego przez mjr Władysława Szymborskiego ps. „Okrasa” i „Bąk”.
Działalność konspiracyjną zakończył w lipcu 1944 r. Po wyzwoleniu spod okupacji niemieckiej pracował jako nauczyciel w Wołłowiczach.
16 lutego 1946 r. przyjechał do Augustowa i na terenie powiatu pracował jako nauczyciel, następnie był dyrektorem szkoły w Kuriance, Bartnikach, od 1954 r. aż do przejścia na emeryturę w 1980 r. w Janówce.
Po przejściu na emeryturę zajął się realizacją swoich życiowych pasji. Związany od 1935 r. z harcerstwem przystąpił do opracowania Monografii Hufców ZHP w Augustowie. Po zebraniu od żyjących harcerzy obszernych relacji o działalności harcerstwa w latach przedwojennych i z okresu wojennego powstały trzy tomy monografii obejmujące lata 1918-1939; 1939-1945 i lata 1945-1992.
Drugą po harcerstwie pasją Antoniego Żabickiego było zachowanie dla potomnych dziedzictwa Armii Krajowej, największej organizacji podziemnej, której był członkiem. Stworzył Kronikę 7-go Obwodu Armii Krajowej Augustów, dokumentującej działalność podziemną na terenie powiatu augustowskiego. Kronikę tworzą cztery obszerne tomy, zawierające dokumenty, archiwalia i relacje. Zmarł 7 marca 2007 r., pochowany został na augustowskim cmentarzu.
Odznaczony m.in.: Krzyżem Kampanii Wrześniowej 1939 r.; Krzyżem Armii Krajowej; Medalem Wojska; Złotym Krzyżem z rozetą za zasługi dla ZHP; Medalem za udział w wojnie obronnej 1939 r.; Odznaką Akcji „Burza”.
We wrześniu 1939 r. w ramach Harcerskiego Pogotowia Wojennego przydzielony został do jednostki Korpusu Ochrony Pogranicza w miejscowości Todość, osłaniającej linię obronną Augustów. W latach 1939-1941 uczył się najpierw w gimnazjum, następnie w dziesięciolatce w Grodnie. Po wkroczeniu wojsk niemieckich do Grodna przez rok realizował program przedwojennego gimnazjum w tajnej szkole powszechnej. Dzięki nauczycielce Irenie Niedźwiedzkiej, ps. „Niezapominajka”, jako harcerz z lat przedwojennych, przyjęty został do „Szarych Szeregów” w Grodnie. W maju 1942 r. gestapo aresztowało w Grodnie nauczycielki z tajnego nauczania, zmuszony był uciekać do rodziców na wieś. Wkrótce po przyjeździe do Perstunia został przyjęty do AK – placówka Hołynka i wcielony do drużyny Czesława Hryszko, w plutonie Stanisława Jędrzejewskiego ps. „Fiołek”, która wchodziła w skład Rejonu AK-Sopoćkinie kierowanego przez kpt. Bolesława Szematowicza ps. „Rosłan”. Do końca okupacji niemieckiej pełnił tam funkcję łącznika i kolportera. Przeprowadzał patrole z oddziałów Stefana Okulicza ps. „Góra”, Antoniego Dąbrowskiego ps.„Zając”, zaopatrywał ich w żywność i leki.
Uczestniczył w Akcji „Burza” w okolicach majątku Todość jako żołnierz kompanii ppor. Bolesława Burakiewicza ps. „Bolesławski” i „Zaleski” w batalionie kpt. Bolesława Szematowicza ps. „Rosłan”, odtworzonego w konspiracji 81 pp. im. Stefana Batorego AK dowodzonego przez mjr Władysława Szymborskiego ps. „Okrasa” i „Bąk”.
Działalność konspiracyjną zakończył w lipcu 1944 r. Po wyzwoleniu spod okupacji niemieckiej pracował jako nauczyciel w Wołłowiczach.
16 lutego 1946 r. przyjechał do Augustowa i na terenie powiatu pracował jako nauczyciel, następnie był dyrektorem szkoły w Kuriance, Bartnikach, od 1954 r. aż do przejścia na emeryturę w 1980 r. w Janówce.
Po przejściu na emeryturę zajął się realizacją swoich życiowych pasji. Związany od 1935 r. z harcerstwem przystąpił do opracowania Monografii Hufców ZHP w Augustowie. Po zebraniu od żyjących harcerzy obszernych relacji o działalności harcerstwa w latach przedwojennych i z okresu wojennego powstały trzy tomy monografii obejmujące lata 1918-1939; 1939-1945 i lata 1945-1992.
Drugą po harcerstwie pasją Antoniego Żabickiego było zachowanie dla potomnych dziedzictwa Armii Krajowej, największej organizacji podziemnej, której był członkiem. Stworzył Kronikę 7-go Obwodu Armii Krajowej Augustów, dokumentującej działalność podziemną na terenie powiatu augustowskiego. Kronikę tworzą cztery obszerne tomy, zawierające dokumenty, archiwalia i relacje. Zmarł 7 marca 2007 r., pochowany został na augustowskim cmentarzu.
Odznaczony m.in.: Krzyżem Kampanii Wrześniowej 1939 r.; Krzyżem Armii Krajowej; Medalem Wojska; Złotym Krzyżem z rozetą za zasługi dla ZHP; Medalem za udział w wojnie obronnej 1939 r.; Odznaką Akcji „Burza”.
Danuta i Zbigniew Kaszlejowie
Wpis dodano w kategoriach: Aktualności